Bazen dilim tutuluyor
sanki dünyanın boşluğuna savrulup gidiyorum ve tek kelime edemiyorum
kalbim ağzımda, iyiden tıkıyor nefesimi bir korkudur içimde sorma gitsin yolum bilinmez ufkum görünmez evladım geleceğe emanet ben takdiri Allah’a emanet …
…ve nefesimi,yolumu kesen bu takdiri bana bahşeder… ne kadar yüzümü güneşe dönüp dua etmek istesemde evrenin o karanlığı yutuyor beni ve o kocaman güneş beni bir damlasıyla bile aydınlatmıyor bedenimi.
Kayboldum bulunmazım ben , bu koca evrende iğne ucu bile degilim . Ben o görünmeyenim yokluğun içinde yok olanım bu büyük olan evrenin taşıyamayacağı toplu iğne bile değilim . Yokluktan geldim yokluğun yolunda yok olacağım. Bir adım yok artık benim, bir sevdam da yok .
Bir bedende taşındım bu hayata ve bu beden yok etti beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!