Hani bir an gelir
dolup da sıyrılamaz insan insansı ağırlıklarından
yüklendikçe göçünü
hangi yurda gitse
kendine yabancı olur
Seni içinde tutmak mümkün mü
ellerine sığmak,
koşup duran sabahına
sığınmak, mümkün mü ki?
cahilim ben
Suyun akışını değiştirmek mümkün değil
ki;
su arkı da aşınıyor zamanla,
suyun vuruşuyla.
Ve biz
bize düşenlerin susuşuyla
Siz onu sazı elinde gördünüz mü hiç
Ya sesi yankılanırken odanızda
ayaklarının ucunda getirdiği rüzgarları
hissettiniz mi yanaklarınızda
ellerinizdeki o ipeksi yumuşaklığı
damağınızda kalan o ince tadı sezmediniz mi hiç
Tahteravallnin iki ucu
birinde çocukluğum
diğerinde hayat
hangisi ağır bassa
öbürünün yerçekimine sataşır
işte öylece her şey havada asılı kalır...
Sen durursun,
gece gözlü gölgen yürür
ben yürürüm,
adımlarım benle beraber büyür
kalabalıklar meydanlar verilir yolları soranlara
biz böyle bildik
hesapsız gün geçmiyor
tutsak bütün zamanlar baktığımızla...
cümlesi gidiyor da yaşananların,
ne hissediyorsak o an'a ait;
bir o kalıyor geriye
Ben ne söylerim
soluğum ne bırakır
deme gündüzüne ki;
bak,
bir an kesilip bir an akıyor hayat!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!