Mavi en maviliğinde,
Deniz dingin ve uçsuz.
Sonsuzca gülmüş yüzümüz..
Kuşlar en yükseğe açmış kanatlarını...
Mutluluğu oynamışız sahnede.
Koştu umutlarım,
Peşinden düşlerimin.
Görmezden, bilmezden geldi,
Gerçeklerin yanından geçti..
Yetişemeyeceğini bilmeden durmaksızın koştu..
Uçurumu düşler gözlerim,
Kokun gelir aklıma.
Uzaklardan sesin çağırır,
Dipsiz sessizliklerde boğulurum.
Açık kapılarım sürgülüdür artık,
Tekrarı yaşanmaz mı,
Giderken ki yüzüme çarpan rüzgarının?
Gölgen okşamaz mı saçlarımı,
Yine aynı zamanda vücut bulmaz mı dokunuşun?
Sesinden duyulmaz mı kulağıma sözler,
Zemin maviydi;
Yumuşaktı dalgalar,
Gemiler batmazdı o denizde,
Limanı sakindi, dindin sulardaydı kıyısı.
Güneş hiç batmaz üşütmezdi suyunu,
Baktımki defterime
Bomboş kalmış mürekkep hiçbir iz bırakmamış.
Tembel bir öğrenci defteri gibi
Ödev yapılmamış, resim çizilmemiş.
Yırtık, kirli sayfalar kalmış
Yatalak umutlarım var,
Ölümcül hastalar.
Anlamsızlık yüklü herşeyde,
Düşünceler içinde boğulan ruhum,
Ağlamaklı mağrur.
Neden gitmem bilmem burdan,
Nesi vardı mutlu eden?
Soğuk kış ayazı, lambasız sokakları,
Parasız çocukları,
Durgun memur,nsanları,
Mutsuz yorgun bakışları,
Yaşarken kendine inat,
Sorarsın cevabı bilerek.
Sorarsın cevabı bilerek.
İnsanlar gelir hayatına istemesende. Alışırsın, bi bakarsın yoklar.
Çağrırsın gelmez, git dersin gitmez olurlar.
Anlarsın yaşam bu.Anlamsız bulursun, itirazlarınboşa..
Bedenimden seni atmak istedim,
Dün yaptım bunu.
Ağladın derin bakarak,
Olamazdı senle bunu bilirdin.
Israrla dönerdin geriye.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!