İstanbul güzüyle güzel
Dökülür, ince yaprakları tel tel
Alır, götürür onları bir yel
İstanbul kışıyla güzel
Giyer, beyaz ipekten elbiseyi ince bel
Seven bir defa ölür,
Kavuşamadım diye...
Sevmeyen iki defa ölür,
Sevemedim,
Bir kere seviyorum diyemedim, diye...
Bir rüyadır dediler,
Uyanmak istemediğin
Bir hayal dediler,
Gerçek olamayan
Her gece gezerim seni unutmak için o bar bu bar
Asılacak gönlüm yakında ağacı dar
İçimde var bir fırtınalı kar
Yüreğim yanar kırmızısı nar
Yakınımda durur, bir güzel yar
Sapsarı saçları var
Yalnızlık... Sevgi... Ve Umut...
İnsanlar yalnız doğar yalnız ölür
Kader budur her yeri yalnızlık bürür
Sonra karanlıkta yok olur terkeder bizi ruhumuz çürür
İnsanlar var her yerde bulanık şekiller halinde
Yalnızlıktır benim tek arkadaşım
Aşk Yalan
Sen yalansın
Sen de, hayalsin
Yakında kaybolup, gidersin
Yalnızlıktır benim tek arkadaşım
Hani mutluluk uzak derler ya,
Mutluluğa erişmek için uçmak isterdim...
Sen bir yıldızsın ya,
Seni sevmek için gece olmak isterdim...
Eylül
Şarkılar sana yazılıyor
Sözlerde sen gizlisin
Notalar adını bağırıyor
Eylül
Adını alnıma kazıdım
Alın yazım ol diye
Resmini gözlerime yerleştirdim
Hiç gözümün önünden gitme diye
Adını alnıma kazıdım
Alın yazım ol diye
Resmini gözlerime yerleştirdim
Hiç gözümün önünden gitme diye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!