Açtı bizim elin has bahçeleri,
Oynaşıyok sümbülünen, gülünen.
Yörük kızı kınalamış elleri
Çekip gider yaylasına elinen.
Sarı çiçek ilkbaharın takısı,
Renk renk olmuş Torosların dokusu.
Menekşenin, çiğdemlerin kokusu
Burcu burcu gelir esen yelinen.
Çözülüyor tabiatın sırları,
Yavru şahin mesken tutmuş kırları.
Yel vurdukça Aladağın karları
Erir gider boz bulanık selinen.
Der Güheri: “Yaz- baharın ermesi,
Ne hoş olur ela gözün sürmesi,
Nazlı yarin saçlarının örmesi
Sarmaş-dolaş oluvermiş bel inen.
Kayıt Tarihi : 9.1.2007 22:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!