bir bakıma uyum içindeyim bu dünyayla.
ama ya ben fazlayım, yada bu dünya fazla bana.
yani bir yerlerde kopukluk var..
ama herşeye alışıyor insan.
öyle büyük beklentilerim yok hayattan.
olduğu gibi kabullenmem hiçbir şeyi
kapıyı açıp içeri girdiğini düşünüyorum!
(düşünmemeliyim bunları !)
yaşanmamış sevgileri arıyorsun
ve kayıp zamanlarını..
kimlerde sanıyorsun senden çalınan saklanan
sen ki,
güneşin batışını taşırsın üstünde..
ve gözlerinde hapsolmuştur tüm yıldızlar.
öyle görürüm seni..
utanır insan, yüzünü asmaya.
tüm gerçek
aslında tüm hayat,
Yüreğinde..
ama gizli..
ama kırgın..
bence her yokoluş
bir aşktan ötürü..
öyle,
küçük korkak, öyle zayıf..
titremese ellerim daha da yazardım..
ve düşler görmesem gündüz gözüyle.
Tarihini Yitirdi Zaman
O gözler Allahım o bakışlar.
Hiçbirşey bu kadar derinden yakmadı beni! ..
30 Eylül perşembeydi, 2004dü zaman.
Saçları savruluyordu yürürken.
...oysa seni anlattım.
Ulaşabildiğim kadar çok kişiye
anlatabildiğim kadar,
İçimde hiçbirşey kalmasın diye.
Seni anlattım sevgilim,
dilimin döndüğü kadar..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!