Pesimisttir hayallerim,
bazen öfkeli bazen kırılgan...
Susmuyor içimdeki isyan!
Yeni dünyamın yaşam sevinci...
Ne kadar uğraşsan da;
Pesimisttir hayallerim.
Annemin bahçesinde çiçekler açardı rengarenk.
Ben onlara baktıkça utanırdım kendimden...
Hayata küskünlüğümden...
Her bahar açarlardı ve solarlardı vakti geldiğinde...
Ve vakti geldiğinde yine gelirlerdi,
Annemin bahçesindeki
Bir sevda yüreğimde.
Kan dolar gözlerime ağlarken.
Uzaklardan bir şarkı duyarım.
Bir fısıltı gibidir aşk
ya da fırtına öncesi sessizlik.
Kendime o kadar yabancıyım ki.
Sen gidince anladım.
Aylar olmuş,
ömrümden uzun bir kesit...
Senin gölgen altında yaşamışlığım.
O gözler Allah'ım o bakışlar.
Hiçbirşey bu kadar derinden yakmadı beni! ..
30 Eylül perşembeydi, 2004'dü zaman.
Saçları savruluyordu yürürken.
Yer gök sarsılıyordu sanki.
Bakışları...
Sevdan ölüme çağırır beni!
İsyanını duyarım yüreğimin,
Zaman geceyi vurduğunda.
Hayalinle vurulurum ben de.
Korkum yok! ! !
Aynaya yansır bedenim.
gece olur ışıklar da kapanır üstüme.
kapılar çoktan kapanmıştır zaten.
beyhude bir bekleyiş içinde,
hapsoldu hayallerim gözlerinde.
ahh! ..
ellerini tutmak yeniden.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!