Burçin Sezan Şiirleri - Şair Burçin Sezan

Karanlık gecelerde yıldızlardan göz kırpar
Korkumu sevgiyle örtersin
Yaralı kanadıma merhem olan
Beni omuzlarında bırakmayan hep sensin
Dünyayı bağışlasalar değişmem seni
Sevgin dünyam olur sen yanımda olursan

Ay ışığıyla yazdım
İsmini geceye.
Gölgeler titrerdi,
Araken çocukluğu...
Bir fısıltı inceden
Bulurdu sönmüş nilüferleri,

Yanıbaşımda olsaydın şu an,
Yatsaydım göğsüne
Herşeyden uzak,yalansız kapatsaydım gözlerimi

Sessiz gölgeler arasından
Gözlerine baksaydı ruhum,

İçimdeki duvarları tek tek yıkıyorum
Gözlerine beni sevmesi için değil
Onları görürken sevgiyi gördüğüm için bakıyorum...

Sesini kırık yüreğimin sesini duymak için değil
Sevgi türkümü söylemem için dinliyorum

Tek bir sözcük bıraktın bana hatıra
''Elveda''
Bitti oyun,alkış yok
Hüznün sessizliği
''Elveda''
Söndü ışıklar kapandı perde

Bir gitar uğultusu duyuyorum odamda,
Melodiler yankılanıyor ruhumda
Çalınan her melodide senin sözlerin,benim gözlerim
Şarkımızı duyduğumda
Akan gözyaşlarının
İhtiyacı var sesine

İlk kez duygularımı saklamıyorum senden,
Sevmenin suç olduğuna inanmıyorum!
Evet ''seviyorum''
Duygularını saklamak niye haykırıyorum.
İmkansız evet olduğunu biliyorum.
Ama gönül dinler mi imkansızı?

Gece yarısını çoktan geçti akrep
Yüreğin garip,ateş yitik
Boş bir kafiye aşk.
Gökyüzü karardı,
Gözyaşlarının bittiği yerde
Güller yelken açtı nefretlere.

İşte karşımdasın yine, neden sen?
Bilmiyorum...
Ama gözlerim kapalı sana geliyorum.
İçimde bir kıpırtı bir heyecan
Bir yaprak üzerindeki çiğ tanesi
İkimiz bir sevgi seli

Bir yudum kahve kokusu,
Kurumuş pembe ve sarı gül tam karşımda...
Onlara bakıp mırıldanıyorum seni,
Radyodaki notaların sözlere dökülüşüyle,
yüreğimi koyuyorum aşka
Unutulup yitirilmesin yaşananlar diye.