Ağrının Doğubeyazıt ilçesine bağlı Ortadirek köyünde görev yaparken sobanın patlamasıyla alevler içinde kalan öğrencisini kurtarmak için kendini alevlerin içine atan ve hayatının baharında sessiz gemiye sessizce binen BURÇİN UYSAL ÖĞRETMENE ithaf olunur.
Ailesine sabr-ı cemil diliyorum.
Sen de bilirsin bu dava niçin
Fedakarlığın adısın Burçin
Sana hakkını helal et diyemiyorum
Dilim tutulduğu için
Umutlarını gördüm gözlerinde
Hüzün vardı öğrencilerin yüzlerinde
Doğubeyazıt’ın karlı düzlerinde
İzlerin kaldı nazlı Burçin
Senin tenin yandı,bizde yürekler
Annen, baban yolunu bekler
Sana bu dualar, sana bu dilekler
Makamın cennet olsun Burçin
Damla damla efkar,alev alev hicran
Gözlerde yaş yüreklerde figan
Anneni bilmem dayan yüreğim dayan
Diyorum da ben dayanamıyorum Burçin
Tezek kokulu sobalarımız vardı Adilcevazda
Yandıkça yüreklerimiz ısınırdı ayazda
Düşünmek istiyorum sobayı biraz da
Düşünemiyorum üşüyorum Burçin
Sevdasın sen, sevdan vatan için
Bayrakta kansın sen toprakta yatmak niçin
Can için canan için yaran için
Gidişin içimizi yaktı, kül etti Burçin
Kayıt Tarihi : 14.4.2010 07:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!