Öz gülümden bal akardı
Kanıma zehir olmasan
Yüreğim arşa çıkardı
Canıma kahır olmasan
Ne akrepsin ne de çıyan
Yol vermezsen bu engeli aşamam
Aşamazsam böyle tutsak yaşamam
Kendi eksenimde çember koşamam
Kahpedir kurşunu kahrın bilesin
Feryadıma dağ dayanmaz yıkılır
Boyumu aştın hayat
Sustukça derdi dayat
Birazda pembe boyat
Kararttın düşlerimi
Dal idim budak oldum
Yedi veren gülleriz
Bir bizim nefesimiz
Hep bir atar kalbimiz
Kardeş kardeşi vurma
Vahşete bir dur deyin
Yaralarım yaralarım
Ben derdimi sıralarım
Hasım hısım tüm dostlarım
Kâr olur mu zararlarım?
Bağlamamda tel paslanmış
Hangi ırkdan geldiniz
Soyu bozuk sefiller
Kudurmuş gözü dönmüş
Kan emici katiller
Yürekler bombalandı
KIYIMLARDAYIM
Kim verdi kadere bu vur emrini
Biranda savaşta buldum kendimi
Ölü soyucular yıktı bendimi
Yağmalar talanlar kıyımlardayım
KIZDIM
Ne altını çaldım nede akçeyi
Allah şahit etsin gündüz geceyi
Tartın eksik tartar olmuş hakçeyi
Gramım düşüktü ayara kızdım
Hangi yolun yolcususun aslanım
Koymadın ki yüreğine yaslanım
Canım deyi can evimden seslenim
Yolmadın mı Malatay'nın gülünü
Beydağı'nın karı oldun üşüdüm
Gönül elçileri çıkmışlar yola
Şen ol yürek sende şen ol Ankara
Yollar açık yolu aydınlık ola
Muhabbeti bin bir derde merhem dost
Zehrim olan şu hayata zemzemdir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!