Buraya Nasıl Geldim Şiiri - Naki Aydoğan

Nasıl geldim ben buraya.
Önce düşündüm.
Salt bir insan olarak insanlığımı.
Taşa kaya yazarken toprak çamur misali kil tabletleri icat edip yazdım.
Balçıktan türeyip çıktıysam yine balçıktan her şeyimi türetirim.
Önce parşömen kağıdı sonra saman kağıdı derken bak şimdi elimde her türlü kağıt var.
Ruhumu kattım bedenime kimyasalı kattım fiziğime.
Kağıdımı geliştirip dönüştürüp eşyamı değiştirip dönüştürdüm.
Sırasıyla her şeyi var ettiysem sırasıyla her şeyi yok ettim.
Okus pokus işte bilgisayar.
Işığa ışıkla yazmak.
Bilgisayarı bilince interneti hayal ettim.
İnsanlığım bunu da buldu.
Bir ağ içinde bilgisayarlarımız bağlanırken bizde sanal arkadaşlık bağlandık.

Ben buraya nasıl geldim.
Işıkla geldim.
Derken karanlıkla geldim ışıkla gidiyorum.
Yolumuz bir güneş yolculuğu.
Işık bize yansıyor ya bir yönüyle yansımıyor biz yansıyoruz.
Kayalar çatlayıp çatırdayıp taş kopuyor.
Bizde yaşlanıp ceset düşüyoruz.
Toprak çamuruna karılıp canlı var olduysak,
Bizde dilimize bir insanlık karılıp kültürümüzle var olmaya devam ettiysek,
Canlı kültürümüz sanal ışığımızla devam eder.
Ay Güneş ışığını yansıtırsa biz dünyanın ışığını evrene yansıtırız.

Bir dünya yaşını yaşıyoruz.
Bir insanlık hayatını yansıtıyoruz.

Ben buraya nasıl geldim.
İnsanlığımdan teknolojik yetimle geldim.

Bilgisayarı ilk kim düşünmüş ilk kim bulmuş.
İlk bitki ne, ilk canlı hayvan ne ve ilk insan kim?
Tarihi bilip kaydettik ve ilkleri de yazdık.
Ata düşünmüş ve bulmuş nesil düşünmese ve yeniden bulmasa her şey kendiliğinden bulunur muydu?
İnsanlık bulur ve insanlık kullanır.
Ben yeniden düşünür ve yeniden bulursam eşyam gelişir ben ilerlemiş olurum.
İlerlemek bilimsel durmak dinsel.

Buraya nasıl geldim.
Düşünüp geldim.
Hayal edip yol aldım.
Bir düşle düştüm.
Hayalimi yazar gördüğüm düşü betimlerim.
Bir ışıkla bir yol alırız.
İlk aracımız kağıttan uçağımız.
Kağıttan uçağımızla yazınsal edimimizle düşünce yakıtımızla evrende evrimsel uçarız.
Bir ışınlanırız.