Gözlerime yaşam toplayıp
yalancı bir bakışa
serpiştirmek
bir boşluğa
düşmek!
Bir mum aydınlığı kadar
gözlerimi oyalamak
bakışlarıma seni
esir almak
Gidişinin yoldaşı olup
her kayboluşta
seni aramak
meğer ne zormuş
Bize sunulan kader
yağmurda eriyen
kar kadarmış
Göğsüne ihanetten yuva kurup
sözlerimi idam etmen
Alınyazımızı ve bir yaşamı
bölüp ortasından
sırtlamak
ah!
bu/raya kadarmış
Yokluğunu kalbime mumyalayan
yüreğimin kapısını
nöbet gibi aralayan
en derin
yaralarmış
Biz varmış biz yokmuş
bizimkisi kozadan çıkamayan
kelebek kadarmış
Açsalar şu içimi
milyonlarca sen
kokarmış
seni sevmek en büyük armış
oysa mutluluk
küçük bir gün ışığı kadarmış
Kayıt Tarihi : 12.10.2022 17:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Resul Bayraktar](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/10/12/buraya-kadarmis-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!