Patlatır gönlümü bir iğne ucu,
Yapıyı yıkmağa zemin arama.
Onlarca mazeret, hep şucu bucu;
Herdem tuz basarsın işler yarama.
Nelerden geçtik de bu güne geldik,
Ömrümüzde nice yığıntılar var.
Bir zaman her derde duvardık, seldik,
Bitti sabır derman, buraya kadar.
Ölçü, tartı vardır adımda, sözde;
Ölçüsüz her eylem sabır taşırır.
Bin yıl yaşasan da gönülde, gözde,
Bakarsın sevdiğin yolu şaşırır.
Karartma gündüzü tek bir darbeyle,
Işığı, nuru ol solan günlerin.
Gücün yettiğince güzel söz söyle,
Yıldızla donansın tüm gecelerin.
18.06.2014
Fatih-İST.
Kayıt Tarihi : 18.6.2014 12:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayatın esintileri...E.Ö.
![Enver Özçağlayan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/06/18/buraya-kadar-37.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!