Buraya Kadar Şiiri - Dursun Yeşil

Gece gündüz otuz altı yıl çektim,
Dayanamam benden buraya kadar.
Daha da çekemem hayattan bıktım,
Sevinemem benden buraya kadar.

İki çocuğumu büyüttüm artık,
Şartlarımı şimdi dayattım artık,
Çok eskidim bugün bayatım artık,
Dövünemem benden buraya kadar.

Her zaman duygusuz hırpalamıştın,
Hakkım arayanı arpalamıştın,
Soru sorduğumda serpelemiştin,
Sağınamam benden buraya kadar.

Sıcakta soğukta; ayazda karda,
Bıraktın hep beni yanan kor harda,
Elbet yakan kalır senin de zorda,
Savunamam benden buraya kadar.

Babam beni zorla sattı caymadı,
Kötü biriydin o zaman aymadı,
Sana değer verip insan saymadı,
Öğünemem benden buraya kadar.

Canını sıktım üç kitap yazdırdım,
Düşman fitneleyip iyi azdırdım,
İşbirliği yapıp dışa sızdırdım,
Avunamam benden buraya kadar.

Oğul verdim ballı petek vermedim,
İyi yanına hiç bakıp görmedim,
Dursunî’ye sorup derdi dermedim,
Değinemem benden buraya kadar.

Dursun Yeşil –2008