Burası Yuvam Değil Şiiri - Ay Işığı 2

Evimin duvarları yıkıldı; burası yuvam değil, farkındayım…
Şimdi anlamıyorsun ama zamanın yıkmasından korkarım
Belki hiç öğrenmemeliydim seni
Hiç görmemeliydim gözlerini

Sende artık anla beni,
Gül parlarken, kim ister dikeni?
Bir hataydı geldi ve geçti belki
Ancak inan o kadar güzel bir hataydı ki...

Burası yuvam değil farkındayım,
Ama en azından bir çatı kurmak zorundayım
Çok şiddetli geliyor fırtına
İnan çok zor geliyor artık dayanmak bana

Yine de vakit geldi yeni bir çatı yapmaya
İstemesem de mahkûm bırakıldım sanki seni unutmaya
Oysa seni beklemişken bunca zaman
Senin beni yarı yolda bile bırakmaman

Olmaz mı bana yeni bir yuva versen
Söz affederim bu sefer düzeltirsen
Belki de sadece çaresizce korkuyorum
Burası yuvam değil, çok üşüyorum