Affedin beni melekler
Tek başıma kaldım artık
Kimsem yok ağlayamıyorum bile halime
Dolmuyor gözlerim kapanmıyor
Bekleyemem artık onu
Hani şahidim sizdiniz bensiz olmazdı
İki yaka bir araya gelmezdi
Yalanmıydı gerçekler kadar yalan mı?
İstediğim sadece tenime işlemiş kokusu
Ruhunu azad eden bir kaç şarkı biliyorum
Belki onlar bağışlar beni senin yokluğunda
Geri dönücekmisin çıplak gerçekler kadar
Yoksa bilmiyorum diyip geçermisin
En basiti hayır demen olurdu
Boğazdan geçen gemileri izlerdim
Sanki tebessüm ettin evet biliyorum ettin işte
Dünyalar kadar demek isterken tek dünyam vardı hatırladım
Artık hiç bişeyin nedenini aramaz oldum
Ufkun turuncu rengiyle buluşurken bile
Sadece onun bilip benim bilmediğim kara kutusu var diyebilidim
Çok geç
Ne farkeder
Hepimiz ölümün sesizliğine ıslık çalabiliriz
Bir daha kalkmamak üzere boş gözlerimle elveda...
Kayıt Tarihi : 12.8.2012 20:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!