Burası Orta Doğu Şiiri - Yunus Topuz

I.

Yaşlanmadan yaşamdan koparılan çocuklar coğrafyasından

Başkentler başkentine selam olsun

Biz romatizma nedir bilmeyiz

Siyatiğimiz azmaz bizim

Emeklemeden emekli oluruz hayattan

Usul usul ölmek nedir bilmeyiz

Döşekte ölüm nasip olmamıştır hiç birimize

Her gün ölüp ölüp dirilen kan gülleri gibiyiz

Şiir de kalkan olmayacaksa mermi yağan göğümüze

Göğsümüzle karşılarız top mermilerini

II.

Bu şehir ki Şehr-i Gaza

Fillerin ve ebabillerin dövüştüğü yerdir

İçimden en sitemkâr şiirleri söyleyip

Duvarına “evet isyan” yazdığım yerdir

Tanklar geliyor üstümüze

Dev cüsseli devler devrinden kalma tanklar

Ebabiller de yetişmiyor imdadımıza

Kardeşlerim daha ne duruyorsunuz

Neyi bekliyorsunuz

Bizi vuran bir gün sizi de vuracak bilmiyor musunuz?

III.

Briket duvarlarında ölüm resimleri var şehrin

Dünyanın bir tarafında gökdelenler

Diğer tarafta mülteci çadırları bombalanıyor

Bir tarafta ondan geriye sayarken sakiler

Aydınlatır gökyüzünü fişekler

Bizim gökyüzümüz tonluk bombaların ışığı altında

Özgürlük şarkıları söylüyor çocuklar

Biraz sonra öleceğimizi biliyoruz

Ve hakkımızı helal etmiyoruz sana ey insanlık