Burası Karakütük Şiiri - Nebi Ünler

…..
Erik, elma’yla ceviz, kavak, söğüt, çınarlık
Üzümler henüz küçük, yarım Yorkun Aşiyan…
Diyorlar; “Bitir gayrı…” Delik cepte karanlık,
Mübarek kara delik, zarım Yorkun Aşiyan.
…..
On Ağustos sonrası, soğuğu zamlı gece,
Adana’ya benzemez, burası Karakütük…
Girişte koca söğüt, kovuğu gamlı hece,
Yazı Yorkun Aşiyan, turası Karakütük
…..
Gediz çayı şırıldar, eser yel, uçar bulut,
“Beceriksiz çiftçisin, bahçe ota boğulmuş…”
“Hani kuzu, oğlak, kaz?” Kaldı, tavuğa umut,
Yılmak yok yola devam, densin; “Külden doğulmuş!..”
…..
Tulumba hava yapar, çek babam çek, haydi çek
Akdağ’ın silueti, zirvesinde ışık var…
Karşımızda mızraklı, Kozaklı da çam pürçek,
Sigarayı kırıp at, Yılgın Yağmur şiir sar!
…..
Erdoğmuş, Dörtdeğirmen ara da Karakütük,
Gök de, deniz de değil, kara da Karakütük…
…..
Pürçek: Bitkilerin saçaklı kökü veya püskülü,
…..
Karakütük- Yorkun Aşiyan, 16.08.22 Y.Y.
................