sen hiç gördün mü ? açlığın sofrasını
yada yokluğun sefasını
sevgi ile karnını doyurdun mu ?
çocuk olmadan ergen olmayı becerebildin mi?
haykırman gerekirken sustuğun oldu mu?
bir bezelye tanesi kadardı
çocuk doğurduklaıında kadınlar
ve her şey sınavdı
kahrından gebermek varken bile
yaşamaya direndi insanlar
kader dedikleri avuçlarındaki yangındı
köpeğin vefası gibiydi aşk
her ne olursa olsun sadece itaat
açlığın sofrası olmaz değil mi
ama burası bizim memleket
Tevfik Karınca
Kayıt Tarihi : 27.1.2020 02:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!