Yaprakları dökülmüş birkaç ağacın yoldaşı
Birbirine karışmış küçük çalıların üzerinde
Karanlığı gözleyen karanlık bulutlar nefesinde
Aradan süzülmeye çalışan ince bir ışık huzmesi
Zarif parmaklardan süzülen ahengi ile
Neyin denli sesinden önümüze kurulan ayrılık
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta