Burası benim evim Şiiri - Hanbeli Erçin

Düşüyorum, önce kendimi unutmaya başladım, sonra kahrolmuş yüreğimi,
Sesim alçalıyor, boğazıma sensizlik takılıyor.
Saçlarının sarısı dar ağacı oluyor bana, en çok göz göze gelmemizde intihar ediyor oluyorum.
Sesimde senden başka bir şey yok, her sorunun cevabı sen oluyorsun.
Her doğru sen, her yanlış sen.
En çok sensizlik bozuyor beni, onunda sebebi sen.
Anestezi yemiş kalbim senden başka birşey bilmiyor.
Kafamda kırk bin tilkinin ini yine sen.
Burası dünyanın yedi harikasından daha güzel, burası senin gülüşün.
Burası benim doğduğum ülke,