Buram Buram Aşk Şiiri - Yaren Atalar

Buram Buram Aşk
—Yaren Atalar

Ah Yar .
Bir yanımda,
zincire vurulmuş bir gök var;
diğer yanımda,
suskunluğunu bıçak gibi bilenmiş bir deniz.

Sen…
Gözlerimde yangın çıkaran gece,
ellerimde kırık bir ney,
dudaklarımda susmaya yeminli bir fırtına.

Adını her andığımda,
boğazıma düğümlenen bir gül diken gibi batıyor içime.
Kimi zaman içimdeki boşluğa inen bir çan,
kimi zaman damarlarımdan geçen bir kor.

Sevda dedikleri buysa,
ben ciğerime kazınmış kara bir mühür taşıyorum.
Öyle ağır,
öyle derin ki;
bir dağın kalbine çakılmış hançer gibi…

Sen,
rüzgârı tersine çeviren bir suskunluk,
ben,
o suskunluğun gölgesinde kendi kalbini yiyen bir yaralıyım.

Ah, aşk!
Bazen bir mezar sessizliği,
bazen göğe atılan kör bir mızrak.
Ama her daim
benim içimde kanayan bir çığlıksin artik ....