Buralı öyküdür... Şiiri - Zafer Zengin E ...

. >nokta, yeniden başlama adına konmaktadır.

kendini değil, seviyi paylaşır insan “

buralı öyküdür gelip geçen
kağıtların katlandığı akşam
el üstünde rüzgar tırnağını alır
gezer dört diyar akşam
yabancı adlar sayar
çocuklar isimsiz gider
yeniden yeter yalnızlığa her şey
dönen eldir gözleri ipek sevgiliye
sonra acı hatırlanır kağıdın bükümünde
ses kopar su dağılır

dil kendine katlanır
söze vurulmaz renkler
belki ayak bağlanır
dur diyemeyen bakar
isimsiz gider insanlar
gözleriyle kalanlar ağlayanlardır

sevinç külleri
küs gölgeleri gelir
deler geçer akşamı
şair susunca
birkaç dize vurulunca
bir gün şiirde ölür

toprak bağışlar
su döküp tohum atanı
dönmesin başınız
kırılmasın ağzınız
söz dağılsın su durulsun
akanlar kandan öte
nefes olsun yüz durulsun

kağıtların katlandığı akşam
çocuklar isimsiz gider
yeniden yeter yalnızlığa her şey
safi insan kalır
su’ya mektup bırakılır

şa yılı /