Buraların havası… Şiiri - Ozan Nuri Ceyhan

Buraların havası beni sarmıyor sensiz
Gönül yollara düştü menzilimiz belirsiz
Araya hasret girdi, zaman dersen süresiz
…Berbat alın yazımı, belki silersin diye.

Hiç mi yolun düşmedi ara sıra geçmedin
Rüzgârda savrulurdu saçlarını açmadın
Pınardaki oluktan bir avuç su içmedin
…Yine de bekliyorum, belki gelirsin diye.

Patikadan geçseydin izin kalır görürdüm
İzlere basa basa doğru sana yürürdüm
Diz boyu karlar yağsa ellerimle kürürdüm
…Kardan adam yapardım, belki tanırsın diye.

Ne zaman gelip geçsem hüzünlenir yüreğim
Başka bir şey istemem son bir defa göreyim
Son sözün ne deseler, budur ancak dileğim
…Bir selâma razıydım, belki salarsın diye.

Ne kadar çok isterdim ikimizde kuş olsak
En yüksek ağaçların dallarında buluşsak
Dilimiz yorulmasa gözümüzle konuşsak
…Hayali bile güzel, belki konarsın diye.

Saçlarıma ak düştü dağ başında kar gibi
Yürekte ateş sönmez tandırdaki har gibi
Ecel bağrına sarar hasret çeken yar gibi
…Sayılı gün tez biter, belki kanarsın diye.

Buraların çiçeği sen olmadan açmasın
Bana nispet yaparak kokusunu saçmasın
Dallarında böcekler kelebekler uçmasın
…Aşkı sana bıraktım, belki korursun diye.

Çukurova/2016