Kar kırmızıya dönüşünce bu topraklarda;
Dağlar bile ağlamaya başlar...
Ölüm kaderidir buraların.
Halka halka uçan kuşların sessizliği,
Yeşermeyen otların sararması,
Arkadan sıkılan kurşunla ölmüş her ölenin bedduasıdır.
Ne ekilecek, ne de biçilicek bir şeyi kaldı bu toprakların.
Mehmet Afif Can
Kayıt Tarihi : 2.1.2022 01:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!