Vardım canın cananı gönlün miftahına
Seyre dalmış gözlerim nurunun membağına
Rahmetin tecellisi görünür onda her dem
Gülüşüne hayran kalmış divanedir adem
Neymiş
Fay çatlamış, yer oynamış da
Şöyle böyle olmuş.
Mevcut durum, hali üzerine terk edilmişken sıkıntı neden çıksın ki?
Siz hiç, her zaman belli başlı yiyeceklerin girdiği midenin bulandiğını, içeridekileri dışarı atmak istediğini gördünüz mü?
Guruldamaz bile!
Dil vardır köleyi azat ettirir
Dil vardır insanı pişman ettirir
Gani gani nur olsa da yüzünde
Sözlerin insanı candan ettirir
Dinle! Korkudan büyük inançları
Vicdana bağlı sende kulak nerde?
Ne mevt ne de hayat duyar onları
Ölüyle sağın hani farkı nerde?
İncitmiş yetimi almışsın âhı
Dinle, bırak gayri işi
Söyler binur doyar kişi
Taam değil öğüt değil
Sevda değil mesel değil
Der ' Din Nasihattir ' Nebi dinle dinle doymadım
Öğütler rûzi mahşeri yine cürme doymadım
'Bir müselman bir delikten iki kere ısrılmaz'
Bir delikten bin kere ısrıldım zehre doymadım
Dîdesi havf-i rakîb ile olup eşk-efşân
Su uyur düşman uyur haste-i hicrân uyumaz
(gözleri rakip korkusu ile gözyaşı doludur)
(su uyur düşman uyur bu ayrılık hastası uyumaz)
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!