Ne sen anlıyorsun ne başkaları.
Kaldım okyanusun en dibinde tek başıma.
Kalbim kor bağladı sevdan ateşinde.
Ne okyanus söndürüyor ne başka birşey.
Gittiğin gün kabardı okyanus.
Hiç olmadığı kadar şiddetli geldi üzerime.
Sustuklarımızla kaldık ayrılığın denizinde.
Hiç bu kadar nefessiz kalmamıştık hayatta.
Zaman hiç bu kadar acı saldırmamıştı.
Benlerin ortasında bir dünya savaşı.
Yaptıklarımız ve yapmadıklarımızın ince çizgisi.
Hiç bu kadar boğulmamıştık savaşta.
Geçmişin üstünden uçuyorum.
Her yer karanlık her yer acı.
Yarım kalmış hayal dünyaları.
Güneş tersten doğuyor buralarda.
Yıldızlar karanlıkta kaybolmuş.
Deniz siyahlara bürünmüş.
Kimse kalmadıysa etrafında kaldır kafanı bak gökyüzüne.
Ufuklardan bir ses sesleniyor; kalbinin en derinine, beynini uyuştura uyuştura.
Hisset onu anla ne demek istediğini.
Hayaller uzak değil gökyüzü kadar yakın sana.
Korkma umutlarda mavi; sabahın derin göğü gibi.
Ufuklardan geliyor bir ışık fark et onu.
Uçurumdan atlarken tanıdım seni.
Kartalın kanatları gölgelik yapmıştı ortalığı.
Bir kuş gibi aşağıya süzüldün.
Seninle beraber darmadağın oldu anılar.
Deniz koşarak yaklaştı uçuruma.
Seni benden almak için.
Kar tanesinin bakışlarında görüyorum kuşları.
Özgürlüğü anlatıyor bana kar tanesi.
Kar tanesinin derininde saklı huzurun anlamı.
Uzun uzun baktıkça anlıyorum yaşamayı.
Beyazlığın içinde saklı gökkuşağı.
Renklerin anlamını öğretiyor kar tanesine.
Ben ilkbaharları sevmem.
Seni hatırlatırlar her zaman bana.
Martıların çığlıklarını da sevmem seni anlatırlar bana.
Şu gemiyi şu limanıda sevmiyorum artık.
Benle beraber hepsi darmadağınık.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!