Burak Küçük Şiirleri - Şair Burak Küçük

Gün gelecek bende mutlu olacağım ama iş işten geçmiş olacak.Gençliğimi kaybedeceğim,içimdeki aşk ateşi sönecek ve umutlarımı sonsuzluğa gömeceğim.
Evet bu kervan böyle gitmez.Her gecenin sabahı da olur ama zaman geçer.Her şey yerinde ve zamanında güzel.Gül dalında güzeldir vazoda değil.
Sen şimdi yanımda olsan her şey ne kadar da güzel olurdu.Kararmaya başlayan dünyama güneş gibi doğardın ve her yeri aydınlatırdın.
Ama ben alıştım artık sensizliğe ve karanlığa.Artık ne seni ne de gündüzleri seviyorum.Ama artık bir gerçeği öğrendim.Kaybetmek ve her zaman ağlamak benim alnıma yazılmış.
Ve işte son sözlerim.Üzerinden yıllar geçse de bu can bu bedenden çıkana kadar bu yürek daima seni sevecek,daima senin için atacak.

Neden biz böyle olduk?
Herkesin gıpta ettiği aşk
Neden bitti?
Neden sen beni terkettin?

Neden biz böyle olduk?

İçim yanıyor
Öyle bir yangınki
Ne sen söndürebilirsin
Ne de ölüm kurtuluş olur

İçim yanıyor

Hepimizin bir yanı eksik.Bazen önemsemesek de,bazende o yokmuş gibi davransak da o hep eksik.O hep yok.
Eksik olan sevgi.Eksik olan saygı.Eksik olan hoşgörü.Bazılarımız bunlar olmadan da yaşarız derler ama yanılırlar.Bunlar insanoğlunu ayakta tutan temellerdir.Bunlar olmadan bizler ayakta duramaz ve yıkılırız.
Kimse kendisinden başkasını sevmiyor.Canım dediğimiz sevgilimiz,eşimiz,çocuğumuz,ailemiz,dostumuz,arkadaşımızı sevmiyor sadece seviyormuş gibi yapıyoruz.Sevmiyoruz çünkü canımız sıkıldığında yanımızda olarak bize yardımcı olmak isteyen o canları hep yanımızdan kovarız.Yalnız kalmak isteriz.Ama bilmeyiz ki sevgiyle aşılamayacak engel yoktur.
Kimse kimseye saygı duymuyor zamanımızda.Hani derler ya 'Ne küçük biliyor küçüklüğünü ne de büyük büyüklüğünü' diye aynen öyle şimdiki zamanımızda.Yapılan her şeyde büyüklerimiz küçüklerimize 'Sen anlamazsın,sen bilmezsin,ben senin yerinde olsam,bizim zamanımızda' diye başlayan öğütler verirler.Ama sabretmeyi bilmezler büyüklerimiz.Bırakında küçüklerimiz bazı şeyleri kendileri yapsınlar ve başarırsınlar.Öğrensinler ve o öğrendiklerinden kendilerine ders çıkartsınlar.Küçüklerimiz de büyüklerine 'öff,yine çok konuştun,ben biliyorum,ben yaparım' diye başlayan cümlelerle karşı çıkarlar.Ama küçüklerimiz unutuyorlar.Büyüklerde bir zamanlar küçüktü.Yani 'Evladın gittiği yolu ata geliyordu'.
Birbirimize karşı da kırıcı olmayalım yapıcı olalım.Unutmayalım ki kalp kırmak kolaydır ama o kalbi eskisi gibi yapmak imkansızdır.Birbirimizin yanlışlığını,eksikliğini ve hatasını yüzüne vurmayalım; birbirimizi uyaralım ve yanlışlığı,eksikliği ve hatayı telafi etmeye hatta ortadan kaldırmaya çalışalım.
Lütfen bizi biz yapan değerleri unutmayalım ve onları yaşatalım.

Gözlerimde kendimi görmeyi
Özledim
Gözlerine bakınca mutluluğu görmeyi
Özledim

Elini tutunca sıcaklığını hissetmeyi

Sevmek senin neyine
Çekil kendi kabuğuna
Yaşa karanlık dünyanda
Yaşa bomboş hayallerinde

Sevmek senin neyine

Nefret ediyorum bazen kendimden
Boş hayaller kuruyor
Yalan söylüyor ve inanıyor
Olmayacak umutlara kapılıyorum

Ne olacak diye düşünmüyor

Yüreğimi sana bırakmıştım ama görüyorumki o küçücük yürek bile sana ağır gelmiş ve ardında bırakmışsın.
Gİderken gitme ya da kal demedin.Halbuki ben bu iki kelimeden birini son saniyeye kadar bekledim.Ama sen konuşmadın.Zaten sen benimle hiç konuşmamıştın ki.
Gittim ben benim olmayan ama sana ait olan diyardan.Ordayken,giderken ve birkaç saniye öncesine kadar adını koyamadığım bir umudum vardı.Fakat an itibariyle o da paramparça olup yıkıldı.Artık içimde küçücük bir duygu ya da umut kalmadı.Hiçbir şeye üzülmüyorum.Canımı sıkan şey ben senin için her şeyden vazgeçmiştim sende benden vazgeçtin.
Gittim.Gelme nedenimdin,gidememe nedenim oldun en sonunda da gitme sebebim oldun.
Sana hoşçakal demeyeceğim.Hoşçakal bir vedadır ve veda dönme nedenidir.Dönmek için bir nedenim yok artık benim.
Vedalarla dolu bir hayat beni,hiç gitmemeli bir hayatsa senin olsun.

Ben sana yeniden aşık oldum sevgilim
Güzelliğin beni benden aldı
Cana yakınlığın beni sana çekti
Sevecenliğin sevgimi artırdı

Kara kaşına kara gözüne tutundum

Neden böyleyiz biz?
Neden gidene gitme kal diyemeyiz
Neden sadece el sallar ve ağlarız da
Gitme sana ihtiyacım var diyemeyiz

Ama biliriz ki