Burak Keskin Şiirleri - Şair Burak Keskin

Büyümek istemiyorum anne
Hala o masum çocuk olsun kollarında
Büyümek istemiyorum anne
Umudum yok yarınlarda

Bit pazarı bomboş
Anıları çöpçüler süpürmüş
Baykuş tünemiş hasretlerin başına
Özlemler yalnız kalmış
Gözler yolda bir başına
Özlemiş beni annem

Şehri şah dayanmaz bu sürgüne
Ellerim ellerine hasret
Hasretim hasretlere gebe
Hayyam gibi düşmüşsem
Bir şişenin dibine
Sarhoşum aylagım kime ne...

-(Burak)
Yaşamak istemiştim
Gözlerinde ölür gibi
Mevsimleri görmezden gelir gibi
Sever gibi sevmek değildi
Ölür gibi sevmiştim ben seni

Bahar geliyor
Ben bahardan korkuyorum
Aşk şarkıları çalıyor
Ben aşktan korkuyorum
Bile bile yürümektir aşk ölüme
Bile bile canını yakar mı insan?

Saatler kararmıştı çoktan
Yokluğuyla baş başa kalmıştı yine adam
Mum ışığında
Dört duvar çaresizliğiyle
Sigarasını içiyordu
Sakindi ölüm nefesi

şimdi
eskimiş günlerden geriye kalan mısralar bana huzur vermiyor
mürekkep dolmuş kalbime artık sevda yerine
anladım artık geç çok geç...
BU GECE BİR CİNAYET İŞLEDİM...
bir şair öldür gecenin döşeginde...

Yaşamak!
biri yaşamak mı dedi?
Yaşamak nedir- ne kadar yaşıyoruz ki sanki...
Ellerimizi soguktan saklamak için bir ele sıgınmak
aslında hepimiz yarı sömürgesiyiz dünyanın!
Bir tren garında soluksuz

ANKARA

Direnir
Sahtelere,sahtecilere,hayata,ülkeyi satmaya çalışanlara
Soğuktur orda hava
Bir devrimciye benzer Ankara

Geçtim yollarımdan
Dönmeksizin geri
Her yerde biraz yalnız
Biraz hüzünlü bir ayak izi

Geçmiş tesadüfler