Bakmak gerek saklı düşlere,
İnanmak gerek!
İnanmak gerek gonca gülün çiçekleneceğine.
Şarkıların söyleneceğine,
Hayallere inanmak gerek.
Umutlara inanmak…
Ellerin değdi geceme.
Yokluğunla yıkandı tenim.
Ağlamadım hiç.
Ağlatmadım sevda düşlerimi.
Halkımın özgürlüğü gibi
Sevdim seni.
Sen beni hiç tanımadın ki
Hiç bilmedin sana esaretimi.
Kolların karanlığı kucaklamadı hiç.
Dehşetini görmedin gecelerin
Gecelerin ayazı vurmadı yüreğini.
Her sabah sana uyanmak nasıldır? Bilmezsin.
Bilmezsin baharda suskunlaştığını hüznün.
Bilmezsin hasretliğin biteceğini.
Nasıl kaybolur yanıbaşında gölgeler? Bilmezsin.
Bilmezsin sevdanın kaç metelik ettiğini.
Umutlarımla yaşarken ben,
Tanıdık bir yabancıydın bana.
Kokun yabancıydı,
Bakışın yabancı,
Gülüşün yabancıydı.
Anlıyacağın herşeyinle,
Köhne ve paslanmış ruhların aynasında,
Sinsice görünen bir yalandır, yaşamak.
İstesede ne kadar var olabiliyor insan?
Dört yanımızda büyürken umutlar,
Zamanın yenilmez savaşçıları kim?
Doyulmaz bir serinlikle içmek yaşam pınarlarından;
Delice çelip gidiyor zaman;
Boylu boyunca bir Eylül bırakıyor.
Bölük pörçük aşklar çıkartılıyor ıskartaya
Gülüşler meydanlarda anlamını yitiriyor.
Güz yağmurlarıyla yıkanıyor şehir.
Güz yağmurlarıyla ağlıyor.
Sevdanın kara yüzüydü gece.
Üşümekdi seni hatırlamak.
Açıkdı bahar kokuna kapılar,
ve umuttu çocukların her seslenişi.
Umuttu her komşu evdeki şarkı.
Sen yarım kalmış bir şarkının,
Sevgilim bilmiyorsun!
Sensiz bu evde nasıl yaşanır?
Nasıl terkedilir yalnızlıklar bir odaya?
Hayalin nasıl gerçek olur?
Kimin sıcaklığı siner mendilime?
Kim pişirir en sevdiğim yemeği?
Gerçeksin herşeyin aşka dönüştüğü kadar.
Tanımadığım kadar gerçeksin.
Bir sevdasın nefes alıp verdiğim kadar.
Tek bilinmeyenli bir denklemsin aklımda
Ve iki kere ikinin dört ettiği kadar,
Gerçeksin bana.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!