Aylardan Eylül
Mevsimlerden sen..
Begonviller hala canlı
Kırlangıçlar çığlık çığlık
Geliyor felakat
Kalbin taştan bin kat daha sertti,
Kalbim camdan bin kat daha kırılgan.
Yine bana oldu olan !
-Hiç umut yok mu? Dedim
+Hayır.Seni sevdiğimi bile unuttum dedi
Aslında biraz unutkandı kendisi.
-Peki beklerim kırk yaşıma kadar
Izdırap çekerek
Kıvranırken duygularım
Yine bir gün daha bitiyor
Ve umutlar sevdaya düşmüş
Yitirip aklımı
Beynimde karıncalar fing atarken
Birdefa geçsende ömrümden
Kolay değil unutmak
Nefes alışını, kafanı omzuma koyuşunu
Ve daha nice anlarımızı ...
Senden sonra zaman durdu sevgili
Göz yaşarır,kalp hüzünlenir
Belki hasret hastasıdır
Belki bir özlem sancısıdır bu
O’ndan gayrı kim bilir ?
Aaah memleketim
Hoyrat dağlarına kurban olayım
Kuru soğanına muhtaç olayım
Kavuşamayan aşıklarına
Tesbih çeken erenlerine
Çile çeken delilerine
Ne anlarsın sen şiirden
ilgi çekmek maksadın
Çizer kalemin ucu yüreğimi
Sen hangi şiiri seslendirsem derdinde ..
En güzel şiirim olurdun o zaman
En sevdiğim beyit sen
En kıskandığım mısram olurdun
Düşüp bayılırdım başlığını okurken daha enbaşta..
Hasrete sürgün bugün yüreğim
Gökyüzü neden bu kadar mavi
Yoksa o da yıldızlara mı hasret
Mavi midir yoksa hasretin rengi
Öyle olmasaydı boşuna dönmezdi dünya ..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!