Burak Güneş Şiirleri - Şair Burak Güneş

intihar etme.
bir gün annen fotoğrafına bakacak.

ortada bir şey yokken bile
istiyorum sana sarılmak.
benimkiler basit,asıl sen dile.
içinde ben olamasam da.

uykusunda göster tanrım ona beni.

ruhu çekiliyor insanın
bu hayatta ağladıkça
görmek istemez de bunları
hep söz eder ağladıkça.
bilmezdim kendimi büyüyünce anlıyorsun
bir şarapnel büyüklüğünde oturunca bu acı.

bir ölü yazıyor
çalar saatin en başında
görememekte hiç gözlerim
bu diyardan ki en başında
yağmaladı ciğerimle
o gözümde büründüğün

uzun bi ağacın en tepesindeydi yaşamım
derler bu yol katedilmez ki hiç sevenim olmadı.
her iyiliğin sonunda yaşarsın "keşke yapmasaydım"
bu anıların hepsi kirli en dibinde duygusallık.
yaşanmaz küçük çocuk,bu dünya hiç de yaşanmaz
bin isteyen ruhum birle yetinen bi kavanozda.

yalnızlık hissizleşti
deryaya bıraktı kendini
kelimeler dinginleşti
gözlerimden aldı rengini.
foyası çıktı sevinçlerin
üzgünlükten gelirlermiş.

yenildiğimi bile bile yaptım hatamı
son günlerimin hepsi yalansız
yokoluş zamanı.
madem ki sevmedin o kadar zarar görsün bilekler!
çözdüğünde yaşamı duyarsın boş kürekler.
boş dilekler oldukça boş emekler

her şairin dönüm noktası başkadır.
e haliyle benimkisi de sendin.
senle hayat başkadır
fakat
sensizliğe alıştı bu bedenim.

kazanma sırası bende sıra bana gelmeli artık
dertlerin hepsini beynim besledi
tanrım ben düşünmezken iyiydim ışıkları neden kapattın?
ellerimle sözlerim beraber dertleşti.

bozuk saatler kalkılmayan sabahlara işaret ve bir de geç kalınan iş

geliyor tecrübe,burnu tütmüş hep gözyaşımın
isterdim meleklerle kutlamayı ben her yaşımı
huzuru beklesem de önüme sürekli dert yanaşır
esirgendi aydınlığım müziğim tek arkadaşım
uzaktı aslında aynaların somurtuşu
tutunuyorsan hayale ruhun fırtınalarla boğuşur