Yalan olmadan doğruyu anlayamazın
Ates olmadan suyu anlayamazsın
Yanmadan yananı anlayamazsın
Karsılıksız sevmeden seveni anlayamazsın
Yasamak isteyen sevmesin
Önce seni sevdim
Sonra ruhunu sevdim
Sonra seni sevmeyi
Şimdi, dönüp karşıma dikilsen
Hafızam tazelenecek değil
İçimdeki tezatlar yüreğimi susturunca
Ümit pınarı derinlerde yaşlandıkça
Sadece tebessümün hayalimde yansıdıkça
Seni arıyor bu kalp çözümsüz ruhuma
Eski muhabbetlere özlem arttıkça
Ölmek neki güzelim
Ben senin için hergün susuz yaşamayı
Ben senin için hergün kor gibi yanmayı seçtim
Seni sensizken düşündüm
Seni sensizken anladım
Sonsuzluğa giden yolda ölürken
Gerçek varlığı bulmayı bilirmisin
Aklımda sadece O olur
Ruhum huzurda kaybolur
Aşk dolar damarlarıma
Akla mahkûm olmuş ulvi duygular
Gün ışığı kadar yalnız batarlar
İlahi aşkı aklıyla, tek başına arayanlar
Peygamberden daha mı cesur olacaklar
Düşünürüz her daim yaratılan bir şeyi
Gerçek aşkın tohumu sevgidir
Toprağı hasretlik suyu sabırdır
Kayaları bile delip gecer
Güneşe ulaşmak için
Onunla birleşip yanmak için
Ömür sonsuzluğa gebe
Ama o anda yok bir çare
Herşey üst üste her duygu avare
Sadece zaman herşeye çare
Gönül bir sevdi bir daha dönmez
İman nimetiyle şereflenmiş ruhlar
İmanlının kalbine düşman mı oldular
Başörtüsünü imandan takanlar
Yunus Emreden çok mu uzak kaldılar
Kalbine merhamet uğramış olanlar
Gerçek hissi derinliğin tadına vardınsa
Aşk bile az gelir onu anlatmaya
En hoş rüyalardan, en güzel seraplara
Yarışamaz bu hissin güzelliği karşısında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!