Her defasında bu son olsun der,
Yinede çaresiz boyun eğerdim gidişlerine...
Nerden bilirdim birgün sözünü tutacağını
'Dönmemecesine'..!
Ve ben artık her sabah uyandığımda bir uçurumun
dibinde buluyorum kendimi.
Öyle hain bi karanlık çökmüş ki üstüme
yerden bile kalkamıyorum.
-Allahım nasıl geldim ben bu yere..?
-Yok yok buraya düşmüş olamam.
Ay en son yüzünü sakladığında bir çocuktum
ve karanlık kaldıramayacağım kadar ağırdı.
Şimdi ay birkez daha yüzünü saklıyor ama
daha farklı...
Büyüdüğümü sanıyordum..
Yanılmışım..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!