Ateş gibi bir nehr akıyordu
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Devamını Oku
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
KENDİNE BENİM İÇİN BİR GÜL VER
korkma sana aşkı öğretmeyen kendinin
ellerinden tut.
Çok ağrımış kendinin,siyah
ve ayaz kendinin
Hep avuttuğun düşler için bana bir gül ver
Bak,Palandöken dağlarında karlar erimiş,
teknelerle kol kola bir bahar sulara inmiş;
dağlar için,sular için bana bir gül ver.
Bir gül ver söküldüğüm günler için...
-ve önce kendinin ellerinden tut.-
Kendimin ellerinden tutunca,
içimden nehirler gibi akmak geliyor;
