Burak Berber Şiirleri - Şair Burak Berber

Gülen hava kısılarak bir gül gibi solmakta
Gül gibi açan deniz bir boğaza yol almakta
Limandan tütsüleri ak şehirlere dolmakta
Varamazsam sevgilime gömün beni ölmeden

Neler geçti ölümlerin konduğu bu başımdan

Boğdu kara sisler beyaz yüzümü
Silmek için geldi parlak özümü
Göremedim baharımı güzümü
İzler bizi damarlarda hürriyet

Vatan için ülke için hep biriz

Gözükmüyor yaylaların şadı
Gönlümü şen tutan sevginin tadı
Uçurur beni gönlün kanadı
Şevk susar, bağır susar, aşk susar

Benimdir o cennetin şarabı

Divanedir bu nazlı gönül kanlanmaz
Niyedir bu kederim benim anlanmaz
Midede kelebekler artık canlanmaz
Gönül yarası merheme aldıramaz

Azıtırsa da damar yolu bağlanmaz

Kafamda dolanan bitmek bilmez bir şarkı
Gülün kızıl yapraklarını çağırıyor
Dizlerini kırıp yere çökmüş bir çalgı
Kanayan telleriyle bas bas bağırıyor

Yerde yatan toprağın üstü başı kanlı

Gönlüm viranedir yakılmış yıkılmış
Hayal mermerimde hatıralar donmuş
Asırlar öncesi duvarlara vurmuş
Kırık taş görsem sen gelirsin aklıma

Geceleyin şakır gönlümde şaşalar

Bağrımın içinde koşan bir kısrak vardır
Şarkı söyleyerek sivrileşen bir mızrak

Alevlerin içinde cebelleşen bir ceylan vardır
Bir de alevlerden şen kırmızı aslan

Yürüdüğümüz yolların zifti kalmış bir yarım
Öpüştüğüm dudakların ruju kalmış bir yarım
Çıkamıyorum bu yoldan kalbimde var bir yarık
Anlam arayan ruhum artık kalmış bir yarım

Bu kimsesizliğin şekil bulmuş halidir

Gökyüzünde dolaşıp parlar yıldızlar
Cennetim sarhoştur, ruhumda dağ sızlar
Güzeller güzeli, içimde son kızlar
Beni büyüten kadın, ruhu sakızlar

Dün bugün yanımda, ayrılmaz canımdan

Alengler gömülmüş havanın koyuluğuna
Ayın arka tarafında karanlık yarım var
Dilhun sardı çevremi izin vermez gitmeme
Mukadderatım şimdi karanlığın elinde

Ruhum namünetahi deliklerde kayboldu