Karşıma çık utanmadan,
Unutmadan,ıslak bir mendil getir.
Gözlerin olsun mendilin üzerinde,
Bazen Dolunay,
Karanlık gölgeleri misafir eder aydınlığına.
Gölgeler sinsidir,ürkütür,
Dün,penceremde seyrederken yağmuru
Nasıl bir tutkudur
Hayal etmek seni.
Yalnız yürüyen bir adam düşün,
Bir de yalnızlığının içinde var olan bir anlam…
Yalnız bir adam yürür,
Karlı dağında çiçekler açmaz,
Bir yaban kızı gülü andırır.
Bakışında kan kokusu var,
Dün gece,bu kent yine öksürüyordu.
Ağlamaklıydı !
Kentin köpekleri,yalnızlığı havlıyordu,
Yağmurlu bir akşamda, kollarına doğru koşmak
Bütün dertlerden uzak
Gökyüzü sadece seninle dolu
Sonra tren seslerinde uyanmak…
Islak banklarda, sarılmak sana
Sahilde saadet akşamıyla birlikte,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!