İbrahim’i yakmayan ateş sende,
yanıyorsun…
Musa’yı boğmayan denizde,
çırpınıyorsun…
İsmail’i kesmeyen bıçak ensende,
sürünüyorsun…
sonunda kurtuldu aslan kafesinden,
gösterecek şimdi onlara en beterinden,
haydi! karanlıktaki düşmana akın!
gelecekteki güzel günler çok yakın…
gel artık, bekliyorum!
ağaç oldum, bahçıvan dallarımı kesmekte.
öyle bir yangın getir ki sevdandan,
hasretinden buz tutmuş yüreğim çözünsün.
bazen yaşamdan tümüyle kopup,
tarihin tozlu sayfaları ardına atmak istiyorum kendimi.
her şeyin daha yaşanmadan evvel,
birdenbire sona ermiş olmasını…
koca bir filmi kısa bir fragmana sığdırmak istiyorum.
yaşanmayı bekleyen onca düş’ü, hayali,
acaba cehennemlik miyim diye endişelenme,
boşa geçirdiğin her günle zaten cehennemi yaşamaktasın!
bütün ihtimallerin altını,
kırmızı, tükenmez bir kalemle çizmek suretiyle,
hayatını, bir düzine kağıdın mahremiyetine teslim etmek…
akıl almaz bir delilik bu!
tam da bir yazardan beklenileceği üzere…
duyulardan soyutlanmış aklın katili bir dünyada,
ben ki karanlık ve çirkin imgelerin esiri,
sahte bir evrenin güneşi,
heba olan günlerin son tesellisi…
şikayetçi değilim, yanlış anlaşılmasın.
bir derdim yok yaratanın mürekkebiyle.
börtü böcek anlatarak boşa umut satacak değilim,
benim dünyam, sarsılmaz bir “gerçek” üzerine kurulu.
balkanların serin rüzgarını emmiş,
bir çocuk.
ve al kanlar altında yatan bir geçmiş.
oluk oluk kanıyor şimdi tatlı yarası,
yediden yetmiş.
bir rüyanın imkansızlığı,
bir gün bana da nasip olur mu yaşamak?
sürüklenmeden, emeklemeden yürüyebilmek.
cesurca ve emin adımlarla,
dimdik bir beden ve zihin ile dikilebilir miyim?
hayata karşı..
bir kitabı aklıma bir stres nedeni gelmeden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!