Burak Şiiri - Said Toprak

BURAK

Dünyadakiler koca bir yük müyüm
Evrene ve içindekilere küs müyüm
Zaman karşısında oldun iki büklüm
Kime dolandım ki böyle kördüğüm

Hz.Osman’ın zekâsına hayran kul
İman ve hayânın tacıyla sen kurtul
Bin deve yükü mal dök Tebük için
Mücahidi silahlandırılır Allah için

Sefihler yiyip içiyor doymak gayesi
Tok ne bilsin açlıktan kokan nefesi
Affetmeyen duymaz Kevser’in sesi
Ayağına toprağım nebilerin Nebisi

Rızık ve ecel bizi buraya bağlayan
İbadetleri hep şükürle tamamlayan
Günahlarına gece-gündüze ağlayan
Rahat yeri değil bura dar-ı imtihan

Zühd ve iman-ı yakinle rahata erilir
Tul-ü amelin de iyiliklerini kemirir
Seherde kuşlar bile zikirle dile gelir
En aciz mahlûk en rahat mı beslenir

Bu vakit İslâm âlemini kim uyutmuş
Zengin olan fakirin hakkıyla doymuş
Uhuvvet kalmamış, zekât unutulmuş
Adaletin, kardeşi kardeşe vurdurmuş

Kötülük iyiliği geçer rahmet gelmez
Musibet günahtan ayrı düşünülemez
Kader adalet eder de asla zulmetmez
A geminin dümeni kaptansız dönmez

Hayat yolum emel uğrunda tüketilmez
Dünyayı seven Cennette bile gülemez
O cüz’i akılla marifetin sınırı çizilmez
Ruhu kanatlanmayan öteleri göremez

SAİD TOPRAK