Burak Şiiri - Emir Hanoğlu

Burak devrim ateşi ile yanıp kavrulur,
Sanırsın ki Darvin’in öz mü öz oğludur.
Tartışmayı sever ,saçları topludur,
Kimse kusura bakmasın biraz da solcudur.

Hiçbir görüşe kusur etmez saygıda,
Anlam veremediği bir varoluş olgusu.
Her eylemde boy gösterir ön saflarda,
İçindeyse bastıramadığı ezoterikçi sorgusu.

Burak dindardır, anlı secdeden kalkmaz,
Yakışıklı çocuktur, kızlar peşini bırakmaz.
İdealist bir öğretmen olacak yolundan sapmaz,
Dediğim dedikçidir, inadından da şaşmaz.

Mahalle aralarında kavgayla başladı siyasete,
Sonra bir kitap okuyup erişti hidayete,
O çatak, hırçın gitti geldi bir allame,
Derdin dermanı, muhabbetiyse gül pare.

Burak Avrupa eğitimi almış aristokrat,
Bir o kadar da Anadolu insanı.
Doktor olup gelecek ülkesine liyakat,
Değişmeyecek hiç ilçesinin lisanı.

Her cumaya gelir bizimle beraber,
Ramazan’da eli içkiye uzanmaz.
İdeolojik karmaşa saatlerinde semaver,
Çayın verdiği gazdan hiçbir konuda uzlaşmaz.

Burak eternalisttir,
Burak radikalisttir,
Burak pragmatisttir,
Burak benim içimdir.