Burağan Buhran Günüm

Şafak/ı bir türlü gelmeyen, hatrı kırık bu gecem de....yine sen vardın
Sen..!
Mağlup olan sadece ıslak göz kapaklarım değil
Yılmaz bellediğim o ışık ereksi kürem;
..hatta dünden kalma günlerim di içimi karartan
gizli gizli nem salıyor salınım damla
Kimbilir...?
Belkide bu sabah...sabahı görmüyecek; sabah yıldızı
Kimbilir...?
Fay hattında ki inmeli piyade vede yorgun bu kalbim;
...teskinleşmeyen bu irademle çekip gidecek
Saygısın yitiren bu burağan bu buhran günüm;
ne azap çektirmene,ne gam yüklemene müsade etmiyecektir
Ürkünç bir ölüm pençesinde çırpınmış olsam bile
üstüme kapattığın bu kapılarım;
...sana hiç açılmıyacaktır....zalim.....!