Buradayız Şiiri - Zafer Zengin Etnika

Taşıdığın yükün eğrisi
Elim kazalara benzerken
Yüreğim masum ölümler görüyor
Gülerken uğurladığımızdı
Kendimiz sakladığımız gölge
Sen alışkındın harplere
En çok sevgiyle
Hüzünle gülümser gönderirdin
Sayabildin mi ellerini
En çok kime değdi
Gururlu kemikleri
kim iyileştirdi

Sızı kalem kalem düşüyor
Hiç dokunulmayacak belki
Kirpiğinin sesine
Kırptıkça içten öten
Belki hiç göremeyeceksin
Soruları kalacak aklında
Cevabı cevremiz
Oysa biz onun içindeyiz

Sızım
Dalgasız deniz
Tepkisizlik içinde kaçan
Yakın durduğun kara

Şekilsiz karanlık
Gözümün içine diktiğin
Farkındasın
Başka bir şey bu
Yanarken
Rüzgara karşı koşmalar

| Düştüm kurtar |

Küçük tepelerde oyalama ellerini
Karlı şeyler aç
Yüksek yeşil yerler
Sıcak içim
Birazdan düşeceğim

| Kaşlarına sürdüm ellerini |

Tuhaf koşu
Hep yabancısın aşka

| Yanağına sürdüm yanağımı |

İç kıpırdıyor
İçindeyiz sırrın

| Köşe kenar dudakların |

Kan süzülüyor bak
Bir olmak adın
Ne bekler ki başka

| Kapat gözlerini |

Burdayız
yanlızız

Sus

Her uykuda rüya gereksiz
Buradayız
Yalnızız

25 Temmuz 2004