Biz seninle hep bu aşkla yoğrulduk.
Mutluluk,huzur,neşe bunlarda kimdi?
Aşk ise tüm acısıyla bedenime dizildi.
Böyle olur mu hiç nerde kaldı bu haz?
Tat alamıyorum yokluğun çok acı.
Ahlarla geçer mi ki yüreğimdeki sancı.
Artık çıkmaz oldum birkaç gündür işin içinden.
Sıkıldı ruhum,düşer yine hüzün yüzümden.
Kalbimin en gizli yarası seven insan daima gözleriyle yemin eder.
Sözleri anlamayan gözleri neyler.
Anladım sevgilim gözlerinde ben yokum.
Bilirsin bu oda karanlık ve pencere yok.
Aşkı görmek için gözlere ihtiyaç yok.
Gönül gözüyle görenler,işte en iyi görenler.
Asıl aşk her aklına geldiğinde gözlerinin sulanması.
Çürüdü kalbim,yandı canım sol yanım senin yanın.
Şimdi ne tarafa baksam ordasın.
Sen bende saklısın da ben sende nerdeyim.
Buradayım ben merak etme tam burada sevgilin..
Kayıt Tarihi : 19.2.2019 21:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!