Buradayım Şiiri - Mahir Başpınar

İyi bak Giryani’m kapama gözün
Yeri titreterek gelişimi gör.
Dayanıp yüreğin, tutarsa özün
Sürüden kuzuyu alışımı gör.

Diye yazdığım şiirime,

Çok pehlivan gördü bu meydan mahir.
Yırtınarak gelen haşlandı gitti.
Nicesine ettim hayatı zehir.
Delikanlı geldi yaşlandı gitti.

Diye gelen cevaba Buradayım dedim.

BURADAYIM (Giryaniye) 2

Yürekler tutuyorsa, teferruat gerisi
Asıl olan güreşmek, kaçmak niye koyağa.
Fark etmez bu güreşte, zayıf ya da irisi
Kalem kâğıt var iken, bakmam şalvar şayağa…

Zorlanarak kalkarsın oturduğun yerinden
Soluğun da çıkmıyor, sesin gelir derinden
Destek alda öyle gel, aman dostum birinden
Düşer isen tekrardan kalkamazsın ayağa.

Kendini genç sanırsın, bakmazsın kart yaşına
Zorla gelir gidersin sürünerek işine
Çangala gerek yok ki; dokundum mu döşüne
İkametin yer olur gerek yok ki dayağa.

Kalem ehli yiğidin güreşine doyulmaz
Elma daldan kopmadan kabuğundan soyulmaz
Figan eden yüreğin sesi dışa duyulmaz
Kalem ile dökülür, ayak ile uyağa,

Yaşlar kemale erdi, duruldu akan seller
Artık öyle savurmaz, kavakta esen yeller
Belki de çok yakında susar şakıyan diller
Mahir der ki; bineriz, biz de bir gün kayığa.

Mahir Başpınar