Buradan Bakince Şiiri - Suat Zobu

.
buradan bahince karşı daği görirem
agaç var orman var
kuş var
börti böcek var
dibinde harman
havasında derman var
buradan bakince karşı tepeleri görirem
bilirem onin da ardinda ankara var
adana var
izmir var
gayseri var
var da var
buradan bakinca
ulus’u görirem
kızilay’ı görirem
bağdat caddesi alsancak konak
ahan da şura ürgüp
şura da yunak..
belkim bene deyirler
gocalmış bunak
-
buradan bahınca muğlayi
bursayi maraşi görirem maraşi
istanbuli görirem
altın deyirler torpaği taşi
görirem
dıvardaki tuglayi
.
kızlari görirem
dersin ki cıscıbıldak
geymişler koti
sıktırmiş eti
ortaya çıkmiş
yazık fekirlerin dizleri yırtik
üzilirem
düşinin bulup buluşturup
yama bile yapamamişler
tenleri gözikir pırtik pırtik
bazılarında kafa örtik
buradan bakınca
kadinleri görirem
erkekleri görirem
tipe bakin tipe
dudakta pirsing
kulakta küpe
burnunda hizma
kaşinda halka
geçmirem dalga
öne dogri egilmiş
duruş dersen hatali
Allah’ım akli mi kori göriniyi çatali
skini şalvar giymiş belli etmiş kıçini
üstünde bir tşört var
gösteriyi içini
bene deyirler ki;
kizma
iki gözim önime baksin ki kızmirem
buradan bakinca
insanlari görirem
sakal bir karış
cilat yüzi görmemiş
şalvarli cübbeli
sarikla kapatmış kafada keli
kendi kendime deyirem ki
sakın bunlari yazma!
..
tamam sustum işte
yazmirem ula yazmirem..!
hiçbir şeye kızmirem.
.
buradan bakince görirem
hanyayi konyayi diyarbekir’i
görirem
urfayi merdini entebi
görürem çorum erzurum
deyirem hepsi benim gururum
buradan bakince
çok şeyi görirem!
.
suat zobu
.