Burada sözlerimi bitiriyorum

kaç adım sonra aramızda ki mesafe biter?
yokluğunda terim bile kirli kokuyor bilme sen.
önce dağları alıyorsun ayaklarımın altından
ve ben kasıtlı yüzmeyi unuta bilirim
her an.
durup durup insan kendine eziyet etmeyi sevmez
derdin.
peki seni neden benden alı koydun da
gittin.
kalbini ağrıtmak istiyorum bazen.
öyle bazen
öyle birden.
benim gibi ol
istiyorum.
geçiyor ama
aynı senin gibi geçiyor birden.
özlüyorum seni
belki de bu yüzden
kızgınım sana.
kırgınlığım yokta
senin canını yakacak kadar
kızgınım sana.
yanıma yöreme uyarı işaretleri asıyorum
yaklaşma lütfen.
elimde olmayan sebeplerden dolayı
elinden olan sebeplerden ötürü
çokça kızgınlığım var sana
kulaklarımdan anne sesini aldığının farkına varma.
yoluna git!
kendinle dövün..benim başımda ağla.
kendinden bana git lütfen.
ve gelme,
çağırmıyorum seni
ve çağrılmayacak sın da
bir gün mecburen buluşacağız
çok kanına girdim senin,beni bunun için affet
bu sözlerimin kızıllığı hep bundan
şimdi buralarda sustuğun gibi
vakti geldiğinde oralar da da sus lütfen.
merhametsizlik olarak algılama bu isteği
sevda dediğin
istisnaları bozmalı bu dünyada
yoksa ne farkı kalır yaşadıklarımızın
diğer kaybedilmiş susturulmuş
hikayelerden yanında.
benim bildiğim sevdalar ölümüne dir
ya varsın dır
ya yoksundur
anla..
kazananlar inandığı uğurda yara alanlardır
bunu olsun anla..
kaybetmek ve kazanmak bu dünyada başlar
durup durup diğer közü sönmüş şairler gibi
kendini kandırma.
ve benden bu yalanı bu kandırılmışlığı
sindirme mi bekleme!
ancak hüsrana uğrarsın bilmelisin.
ben korkak değilim
sadece bir kaburgamı sende yaratmış ALLAH.
ondan dı bu hallerim.
o eksik kaburgamı bana iyade ede bilseydin
tarih tekerrür etmezdi sevgilim.
sevgilim ruhumu canımdan getir sen de
seni terk edemeyen sadakatime
küfürle değil teşekkürlerimle burada sözlerimi bitiriyorum.