Şair Olma! Şiiri - Hatice Hantal

Demiştin ki; ' Kız Hatçe! Ne işin var burada?
Burada racon ağır, bak kalırsın arada!
Gönlüne kota koyma,bırak ersin murada
Yada evde örgü ör, hamur aç, şair olma!

-Ben bu işin raconun, böyle ağır bilmedim
Şair oldum olalı, inan abim gülmedim.

İyi şiir yazınca başın göğe mi ercek?
Yorumlar dizi, dizi beyenmeyenler yercek!
Gönlündeki giz` leri, şiirler ele vercek
Ya ar edip utanma! Yada hiç şair olma!

-Ben bu işin raconun, böyle ağır bilmedim
Şair oldum olalı, inan abim gülmedim.

Kuralsızlık hakimdir,edebiyat dar gelir
Edebi yazan kalem,burda yorum zor alır!
Haddi aşan şairler,kendin daim er bilir
Ya sen de ortama uy, yada kaç, şair olma!

-Ben bu işin raconun, böyle ağır bilmedim
Şair oldum olalı, inan abim gülmedim.

Erkekler ilham arar,sakın kimseye kanma!
Tatlı dil dökenleri, gerçek seviyor sanma!
Aman çok dikkat eyle,gönlünü verip yanma
Ya uy racona oyna,yada geç, şair olma!

-Ben bu işin raconun, böyle ağır bilmedim
Şair oldum olalı, inan abim gülmedim.

Bazen gönlün meyleder, ortama karışırsın
Bazen has şairlerle, şiirde yarışırsın
Temkinli ol takvaya, edeple erişirsin
Her işin aslı usûl,doğru seç, şair olma!

-Ben bu işin raconun, böyle ağır bilmedim
Şair oldum olalı, inan abim gülmedim.

Nefs´e şiir yazanı, herkes aşık tanıyor
Hece bozuk, bilgi kıt, ozanlığa konuyor!
Cümle kurmaktan aciz,kendin yazar sanıyor
Ya kabul et ve alış, yada güç, şair olma!

-Ben bu işin raconun, böyle ağır bilmedim
Şair oldum olalı, inan abim gülmedim.

Nedâmet ateşimi söndürüyor gözyaşı
Burda herkes yüreğe,sert konduruyor taşı!
Hatice boyun eğdi, bak indiriyor başı
Ah, sen bana demiştin; ' Burdan göç, şair olma! '

-Ben bu işin raconun, böyle ağır bilmedim
Şair oldum olalı, inan abim gülmedim.