Burada Gece Susmuyor Şiiri - Ahmet Tığlı

Burada gece susmuyor
Karanlıklar haykırıyor
Bedenim mesafelerin tutsağı
Yüreğim ufukları deliyor
Sen neredesin karanlıkların çiçeği
Güneşin sarı ışığında açan gülüm
Yüreğimde yıldızlar yanıyor.
Herşey susmuş,
Gelincikler yeşilin ellerinden tutmuş
Kuşlar sessizliğin sesi
Zakkumlar zehirliyor geleceği
Seni uyutmayan gece
Beyninde binbir bilmece
Umudun tekerinde dönen
Evrenin kaldırımlarında yürüyen
Kalp kıpırtılarından duyulan
Yaşam denilen hece...
Uçmak için kanat gerekmez insana
gelecek sarıp sarmalar tırtılları
Korku tünellerinde uçuşurken kelebekler
Umudun yelpazesinde kanatlanır emekler.
Yıldızlara senin için bakıyorum burada
Arada bir göz kırparsın diye
Evren sanki susturucu takmış silahına
Herkesten habersiz vuruyor bizi
Gökyüzü bir temaşa zinciri
Seni görüyorum ışığında
Ufukların ardını dolaşıyorum hergece
Rüyalarıma giresin diye.
Burada karanlıklar susmuyor
Geceyi izliyorum,
Yıldızlar doğum sancısında
Bir sarıgül doğacak içime
Şafağı bekliyorum...

Ahmet TIĞLI 3.7.2011 (Sevgi Merdivenleri)