Burada Duruyorum Şiiri - Tanju Baştürk

Beni çok sevdiler. Hep yanlış insanlar, yanlış zamanda sevdi beni. Bana en sadık olanlar bile benden nefret etti bir gün. Sevgisinden hiç şüphe duymadığım insanlar, bir müddet sonra nefretini işledi beynime. Geldiler, gittiler, bıraktılar, tuttular. Ben hiçbir yere gitmedim, hiç kimseyi tutmadım. Ben hep sustum. Öyle bir şeyin üstünde duruyorum ki, çırpındıkça, çabaladıkça, batıyorum. Gücüm tükeniyor. Bir de bakıyorum ki hiçbir şeyi değiştirememişim. Bir tek fark var, biraz daha dipteyim. Bu yüzden ben burada, böylece duracağım bundan sonra