Burada bitiyor bu kitap. Kömür ateşi gibi
bir öfkeden doğdu, yanan ormanlardan oluşan
çayırlıklardan. Keşke devam edebilseydi
kırmızı bir ağaç gibi
ve yayabilseydi berrak yanık izini.
Ama sen sadece öfkeyi bulmadın
ağacın dallarında: kökler yalnızca acıyı değil
Sevgim seni yurduna getirdi:
tuzak ev,dilsiz baba,yenik anne...
İşte hepsi bu...
Hayallerini yak,evi ısıt.
Gideceğin en büyük oda arka odan.
İçerden sesleri geliyor annenle babanın,
Devamını Oku
tuzak ev,dilsiz baba,yenik anne...
İşte hepsi bu...
Hayallerini yak,evi ısıt.
Gideceğin en büyük oda arka odan.
İçerden sesleri geliyor annenle babanın,
Bu ne Neruda rüzgarı sevgili şiir dostu..Emeğine sağlık, dostlukla......
Haykırır paleti tutuşan ressam, 'melezim ben',
haykırırlar bana kovalanan hayvanlar, 'melezim ben',
sızlanırlar gezgin şairler, 'melezim ben',
tekrarlar her köşenin günlük acısında
rastladığım insan, 'melezim ben'
ve altın kaplamalı tahtadan bir bakireyi okşayan
..........
..........
Ernesto Che Guevara
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta